ယဥ္ေက်းမႈမရွိတဲ့ေမာင္ဥကၠာ

ေျပာကိုမေျပာခ်င္ဘူး။ ေျပာေတာ့ေျပာရမယ္။ ခုတေလာ ဆဲဆိုျခင္းကိစၥန႔ဲ ပတ္သက္ျပီး ကြန္ပလိန္းေတြအဆက္မျပတ္တက္လာၾကတယ္။ ကြန္ပလိန္းဆိုတာကေတာ့ ကြန္ဒံုးမသံုးတာကိုေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး။

စေျပာရမယ္ ဆိုရင္ အြန္လိုင္းေပၚမွာ ေမာင္ဥကၠာေစာက္ရမ္းမိုက္ရိုင္းတယ္ဆိုတာကစရမယ္။ ေမာင္ဥကၠာ ဘာေၾကာင့္ဆဲသလဲ။ ရွင္းပါတယ္။ ဆဲခ်င္လို႔ကိုဆဲတာ။ အြန္လိုင္းေပၚမွာ လူေပါင္းစံုရွိတယ္။

လူေပါင္းစံုနဲ႔ဆက္ဆံေနရတယ္။ ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္းရွိတာမဟုတ္ဘူး။ အဲဒီေလာက္မမိုက္ရိုင္းသင့္ဘူး။ မွန္တယ္။ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈကို နားမလည္ဘူးလား။ ျမန္မာတစ္ေယာက္လုပ္ျပီးေတာ့ဒီေလာက္ရိုင္းစိုင္းရသလား။ မွန္တယ္။ အဲလိုေျပာတဲ့သူေတြကို ျပန္ေျပာမယ္။

ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈကို ခင္ဗ်ားတို႔ထက္ပိုနားလည္တယ္။ ဘာသာေရးကုိ ခင္ဗ်ားတို႔ထက္ပို ကိုင္းရႈိင္းတယ္။ လူမႈဆက္ဆံေရးကို ခင္ဗ်ားတို႔ထက္ ဆယ္ဆကၽြမ္းက်င္တယ္။ အြန္လိုင္းေပၚမွာေကာအျပင္ေလာကမွာေရာ ေမာင္ဥကၠာရဲ႕ မိတ္ေဆြေတြ လက္ညိဳးထိုးမလြဲဘူး။ ခင္ဗ်ားတို႔ထက္ပိုျပီး လူခ်စ္လူခင္ေပါတယ္။ ရန္သူမရွိဘူး။ မိတ္ေဆြေပါင္းေသာင္းေျခာက္ေထာင္နဲ႔ဆက္ဆံေနတာ။ ေမာင္ဥကၠာဆဲတတ္တာအဲဒီလူေတြအားလံုးသိတယ္။ ဒါေပမယ့္ဘယ္သူနဲ႔မွ ျပႆနာမျဖစ္ဘူး။ အားလံုးနားလည္တယ္။

ေျပာမယ္။ ေမာင္ဥကၠာ ေနရင္းထိုင္ရင္းဆဲေနတာမဟုတ္ဘူး။ အျပင္မွာဆို တစ္ခြန္းဆဲဖို႔အေရး တစ္ပတ္ေလာက္အားယူရတယ္။ ဆဲခံရတဲ့လူေတြက အဆဲခံရေအာင္လုပ္တာကိုး။ ခ်ဳပ္ေျပာရရင္ဆဲသင့္တဲ့လူကိုေရြးဆဲတာ။ မဆဲသင့္တဲ့လူကို မဆဲဘူး။

ဂ်ီေတာ့ခ္မွာရွိတယ္။ တခ်ဳိ႕လာအက္ၾကတယ္။ ဘယ္သူျဖစ္ျဖစ္လက္ခံျပီးသားပဲ။ အဲဗားရက္စ္ ပဲ။ ကိုယ္လက္ခံလိုက္တဲ့အေကာင့္တက္လာရင္ ေမးမယ္။ ဘယ္သူပါလဲခင္ဗ်ာ။ ဘယ္ကပါလဲ။ အဲဒီလို။ အဲဒါကိုျပန္ေျဖၾကတယ္။ ေစာက္တလြဲ။ လူပါတဲ့။ လီးပဲေပါ့။ ေခြးမဟုတ္မွန္းေတာ့သိသားပဲ။ ေခြးေတြအင္တာနက္သံုးတယ္လို႔မၾကားဖူးဘူး။ လူမွန္းသိသားပဲ။ ဘယ္ကလဲဆိုေတာ့ အိမ္ကပါတဲ့။ သူေတာင္းစားေတြအင္တာနက္မသံုးဘူး။ သိသားပဲ။ ေစာက္တလြဲေတြလာေျပာၾကတာ။ မွန္မွန္ေျပာပါ။ မညာပါနဲ႔။ အြန္လိုင္းမွာ လိမ္ညာလွည့္ဖ်ားတ့ဲေခတ္မရွိေတာ့ဘူး။ အရင္ကဆို ကိုယ့္အေၾကာင္း သူ႔အေၾကာင္းကို လွီးလႊဲေျပာၾကတယ္။

ဒါေပမယ့္ ခုေနာက္ပိုင္းဒါေတြမရေတာ့ဘူး။ အသံုးမ၀င္ေတာ့ဘူး။ ပြင့္လင္းလြတ္လပ္တဲ့ လူ႔ေဘာင္ကိုခ်ီတက္ေနတယ္။ အလိမ္အညာေတြနဲ႔ စကားလာေျပာရင္ေတာ့ လီးဘဲလို႔စဆဲျပီးသားပဲ။

အခ်ိန္ေတြပိုေနတာမဟုတ္ဘူး။ ဒီေခတ္မွာ ဘယ္သူမွအားယားမေနဘူး။  အလုပ္မရွိရင္ အိမ္သာထဲ၀င္ျပီး ကိုယ့္ပစၥည္းကိုယ္ကလိေနၾက။ ရွင္းရွင္းပဲေျပာတယ္။

ေနာက္တစ္ခုေျပာမယ္။ ေမာင္ဥကၠာအြန္လိုင္းကို ရံုးမွာသံုးတယ္။ ဂ်ီေတာ့ခ္ဖြင့္ထားတယ္။ စက္နားမွာမရွိဘူး။ စက္နားမွာမရွိဘူးလို႔စာေရးထားတယ္။ ေစာက္မ်က္လံုးေတြကမျမင္ၾကဘူး။ ကေတာင္…ကေတာင္နဲ႔ လာလာေျပာၾကတယ္။ တစ္ခါတေလစက္မွာ ေမာင္ဥကၠာမရွိဘဲ တျခားလူေတြသံုးေနတာ။ ရံုးစက္ဆိုေတာ့ ၀န္ထမ္းေပါင္းစံုသံုးတယ္။ ကိုယ္ပိုင္လက္ပေတာ့၀ယ္ျပီးမွ ေျပလည္သြားတာ။

နည္းနည္းပါးပါးနားမလည္ေပးၾကဘူး။  စက္နားမွာမရွိလို႔ စကားျပန္မေျပာျဖစ္တာကို စိတ္ဆိုးခ်င္ၾကတယ္။ အဲဒီေတာ့လည္း လီးဘဲေပါ့။ ဒါပဲရွိတာ။ ကိုယ့္ပစၥည္းကိုထုတ္ၾကြားတာမဟုတ္ဘူး။ ထုတ္ၾကြားရေအာင္လည္းႏိုင္ငံတကာအဆင့္မွီ 10-စီစီ ထိုးထားတာမဟုတ္ဘူး။ ရွင္းမယ္ထင္တယ္ေနာ္။

ထပ္ေျပာဦးမယ္။ ေမာင္ဥကၠာအေကာင့္မွာ လူေပါင္း 800 ေက်ာ္ရွိေနတယ္။ အြန္လိုင္းအျမဲသံုးတာ 100 ေက်ာ္မယ္။ ခဏတျဖဳတ္၀င္လာၾကတာ 200 ေလာက္ရွိမယ္။ က်န္တာက တစ္ပတ္ေနမွတစ္ခါေလာက္ေပၚလာၾကတာ။ အေပါင္းအသင္းမ်ားတယ္။ ျပီးေတာ့ ေျပာခဲ့ျပီးသလို လူတိုင္းကိုလက္ခံတယ္။ ေမာင္ဥကၠာကေမ့တတ္တဲ့ေရာဂါလည္းရွိတယ္။ အဲဒါကလိမ္ေျပာတာမဟုတ္ဘူး။ ဘုရားစူးေမ့တတ္တာ။ေမာင္ဥကၠာသူငယ္ခ်င္းေတြဆီမွာ စံုစမ္းၾကည့္။ အားလံုးနားလည္တယ္။ ဒီေန႔ေျပာတဲ့စကားကို ေနာက္ေန႔ေမ့တတ္တာအျမဲပဲ။ အဲဒါက ေပါ့ေပါ့ေန၊ ေပါ့ေပါ့စားလို႔ေျပာခ်င္ေျပာႏိုင္တယ္။ ဘာကိုမွစိတ္ထဲအရမ္းၾကီးထည့္မထားတတ္ဘူး။ ျပႆနာတစ္ခုျဖစ္ရင္လည္း သိပ္အေလးမထားဘူး။ ကိုယ့္စိတ္ကိုယ္ ဒုကၡမေပးတာ။ ၾကာလာေတာ့ လြယ္လြယ္ေမ့တတ္တဲ့ေစာက္က်င့္က ပါသြားေရာ။ နားလည္ေပးၾကပါ။ ေတာင္းပန္တယ္။

တစ္ရက္ကလည္း ရံုးကေဘာ္ဒါတစ္ေယာက္ရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းဆိုတဲ့ သတင္းေထာက္ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္လာအက္လို႔ စကားေျပာျဖစ္တယ္။ အဆင္ေျပေျပပါပဲ။ ညေနက်ေတာ့ေမာင္ဥကၠာအြန္လိုင္းျပန္တက္ေတာ့ သူ႔ကိုေတြ႕တယ္။ မမွတ္မိဘူး။ ဘယ္သူလဲေမးေတာ့ မနက္ကပဲေျပာျပီးျပီေလတဲ့။ ေမ့တာ။ ျပန္ေျပာပါလား။ ေစာက္ပါးစပ္ေတြက အေနၾကသလား။ ဒါေလးျပန္ေျပာရမွာကိုဘာျဖစ္သြားမွာမို႔တုန္း။ အဲဒါနဲ႔ကေတာက္ကဆျဖစ္တယ္ထင္ပါတယ္။ ဆဲမိလိုက္တယ္န႔ဲတူတယ္။ ဘေလာ့သြားေရာ။ ရမုပါလုပ္လိုက္တယ္ဆိုပဲ။ လုပ္ေပါ့။ ဇယားရႈပ္တာေတာင္သက္သာေသးတယ္။ ရံုးကသူငယ္ခ်င္းေလးကေတာ့ မေက်နပ္ဘူးေပါ့။ သူ႔ကိုဟိုကျပန္တိုင္တာကိုး။ ေမာင္ဥကၠာကိုလာၾကိမ္းတယ္။ ကိုယ့္ေၾကာင့္သူတို႔ပါသိကၡာက်ရတဲ့သေဘာမ်ဳိးေျပာလာတယ္။ မတတ္ႏိုင္ဘူးေလ။ ကိုယ့္ေရွ႕မွာကိုးရုိ႕ကားယားလာလုပ္ရင္ေတာ့ မိန္းကေလးလည္း ဆဲဖို႔၀န္မေလးဘူး။ ဘယ္သူ႔သိကၡာမွလည္းေစာက္ဂရုမစိုက္ဘူး။ ေတာ္ေတာ္သိကၡာရွိျပေနၾကတာ။ဟဟ။ ကိုယ့္သိကၡာကိုေတာင္ ကိုယ္အေလးထားတဲ့ေကာင္မဟုတ္ဘူး။ သိတဲ့အတိုင္းပဲ။ ကိုယ့္ေလာက္လူခ်စ္လူခင္ေပါတာလည္း ကိုယ္ပဲရွိတယ္။

ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေနတယ္။ ေျပာစရာရွိတာဘြင္းဘြင္းေျပာတယ္။ ကိုယ့္အေပၚလိမ္ညာရင္ဆဲတယ္။ ကိုယ့္စိတ္ကိုထိပါးလာကိုသည္းမခံဘူး။ တတ္ႏိုင္သေရြ႕ေတာ့ ေမာင္ဥကၠာဆိုတဲ့ေကာင္ကစိတ္ဆိုးတတ္တာမဟုတ္ဘူး။ ကိုယ့္ကိုဘလိုင္းၾကီးဆဲေနတာကိုေတာင္ ျပံဳးျပံဳးေလးခံယူတတ္တာ။ ဘာျဖစ္လဲ။ ဒီေခတ္ၾကီးမွာ အားလံုးက ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းပဲေပါ့။ အမွတ္အေတးလည္းမထားဘူး။အညိဳးအေတးဆိုတာလည္း မထားတတ္ဘူး။ အျမဲသည္းခံမႈနဲ႔ေနလာတဲ့ေကာင္။ ပလီပလာနဲ႔လာေတာ့မညာနဲ႔။ မထင္ရင္မထင္သလိုဆဲမွာဘဲ။ အဲဒီေတာ့မွ စိတ္မဆိုးနဲ႔။

ကိုယ္လည္းမညာဘူး။ အြန္လိုင္းမွာ ဘယ္သူလဲ။ဘယ္ကလဲေမးရင္ အမွန္အတိုင္းေျဖတယ္။ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာတယ္။ က်ဳစရာရွိတာက်ဳတယ္။ ဆဲစရာရွိတာဆဲတယ္။ ေဆြးေႏြးစရာရွိတာေဆြးေႏြးတယ္။

ေခတ္လူငယ္ေတြပဲ။ ပြင့္လင္းၾကပါ။ အမွန္တရားကို ရင္ထဲမွာထည့္ထားၾကပါ။ အြန္လိုင္းေပၚမွာ လိမ္ညာေနတာ ဘယ္ေလာက္ရွက္ဖို႔ေကာင္းသလဲ။ အြန္လိုင္းေပၚမွာ ညာျဖီးရင္းနဲ႔ ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လံုးေစာက္က်င့္ပါကုန္မယ္။ ျမန္မာေတြလူလိမ္လူညာေတြျဖစ္ကုန္မယ္။ ပြင့္လင္းတဲ့လူ႔ေဘာင္ကို ခ်ီတက္ၾကမယ္။ ဒါပါပဲ ။         ။